W przypadku weryfikacji stateczności prętów metodą prętów zastępczych konieczne jest zdefiniowanie długości zwichrzeniowej lub zwichrzeniowej w celu określenia obciążenia krytycznego dla zniszczenia stateczności. W tym artykule przedstawiono funkcję specyficzną dla programu RFEM 6, za pomocą której można przypisać mimośród do podpór węzłowych, a tym samym wpłynąć na określenie krytycznego momentu zginającego uwzględnianego w analizie stateczności.
Steel Joist Institute (SJI) wcześniej opracował tabele wirtualnych belek nośnych w celu oszacowania właściwości przekroju dla belek stalowych z otwartym środnikiem. Te przekroje belek wirtualnych są scharakteryzowane jako równoważne belki o szerokich półkach, które są bardzo zbliżone do pola powierzchni pasa, efektywnego momentu bezwładności i ciężaru. Wirtualne belki nośne są również dostępne w bazie danych przekrojów w programach RFEM i RSTAB.
Jeżeli połączenie drewniane zostało zaprojektowane tak, jak pokazano na rysunku 01, można w programie uwzględnić jego podatność na obrót. Określa się ją za pomocą modułu podatności łączników i biegunowego momentu bezwładności połączenia, z pominięciem pola powierzchni łączników.
W poprzednim artykule, wyboczenie skrętne w konstrukcjach drewnianych | W przykładzie 1 na prostych przykładach wyjaśniono praktyczne zastosowanie wyznaczania krytycznego momentu zginającegoMcrit lub krytycznego naprężenia zginającegoσcrit dla przechyłu belki zginanej. W tym artykule moment krytyczny określany jest z uwzględnieniem podparcia sprężystego wynikającego z układu tężników dachowych.
Artykuł Wyboczenie giętno-skrętne w konstrukcji drewnianej | Teoria wyjaśnia teoretyczne podstawy analitycznego określania momentu krytycznego M crit lub krytycznego naprężenia zginającego σcrit dla wyboczenia giętno-skrętnego belki zginanej. W poniższym artykule przedstawiono przykłady obliczeniowe, których celem jest weryfikacja wyników analizy wartości własnych względem wyników analitycznych.
W przypadku układów mieszanych, prętowo-powłokowych, należy zwrócić szczególną uwagę na punkty połączenia prętów z powierzchniami, ponieważ nie zawsze można odwzorować przeniesienie wszystkich sił wewnętrznych w miejscu połączenia.
W celu uwzględnienia niedokładności dotyczących położenia mas w analizie spektrum odpowiedzi, normy do obliczeń sejsmicznych określają zasady, które muszą być stosowane zarówno w uproszczonej, jak i multimodalnej analizie spektrum odpowiedzi. Reguły te opisują następującą ogólną procedurę: masa kondygnacji musi zostać przesunięta o pewien mimośród, co powoduje powstanie momentu skręcającego.
Przykład ten jest opisany w literaturze technicznej [1] jako przykład 9.5 oraz w [2] jako przykład 8.5. Dla podciągu należy przeprowadzić analizę zwichrzenia. Belka jest jednorodnym prętem konstrukcyjnym. Dlatego analizę stateczności można przeprowadzić zgodnie z punktem 6.3.3 normy DIN EN 1993-1-1. Ze względu na zginanie jednoosiowe, możliwe byłoby przeprowadzenie obliczeń również metodą ogólną według rozdz. 6.3.4. Dodatkowo na wyidealizowanym modelu pręta sprawdzane jest wyznaczenie momentu Mcr zgodnie z ww. metodą, przy użyciu modelu MES.
Analiza pushover to nieliniowe obliczenie sejsmiczne do analizy sejsmicznej konstrukcji. Wzór obciążenia zostaje wyprowadzony z dynamicznego obliczenia obciążeń równoważnych. Obciążenia te zwiększają się stopniowo do momentu globalnego zawalenia się konstrukcji. Nieliniowe zachowanie budynku jest zazwyczaj przedstawiane przy pomocy przegubów plastycznych.
Przed analizą przekrojów stalowych przekroje są klasyfikowane zgodnie z EN 1993-1-1, rozdz. 5.5, w odniesieniu do ich nośności i zdolności do obrotu. Poszczególne części przekroju są analizowane i przydzielane do klas od 1 do 4. Klasy przekrojów są określane kolejno i zazwyczaj przydzielane do najwyższej klasy części przekroju. Jeżeli do dalszych obliczeń przekrojów klasy 1 i klasy 2 ma zostać zastosowana nośność plastyczna, nośność sprężystą można analizować od klasy 3 przekrojów. W przypadku przekrojów klasy 4 wyboczenie lokalne występuje jeszcze przed osiągnięciem momentu sprężystego. Aby uwzględnić ten efekt, można użyć szerokości efektywnych. W tym artykule bardziej szczegółowo opisano obliczanie właściwości przekroju efektywnego.
Znajdowanie kształtu w RF-FORM-FINDING przesuwa węzły narożne elementów ES powierzchni membranowej w przestrzeni do momentu, aż zdefiniowane naprężenie powierzchniowe znajdzie się w równowadze z warunkami brzegowymi. Diese Verschiebung erfolgt unabhängig von der Elementgeometrie. Da diese freie Verschiebung bei Elementen mit vier Eckpunkten eine räumliche Drillung der Elementebene hervorrufen kann und dann die Gültigkeitsgrenzen der Berechnung nicht mehr eingehalten sind, sind für Formfindungssysteme generell Dreieckselemente zu empfehlen. Dreieckselemente bleiben unabhängig von der Verschiebung der Eckknoten eben und in den Anwendungsgrenzen der Berechnung.